ديوانگيــم را همـه خنديــدی و رفتی!
ديوانگيــم را همـه خنديــدی و رفتی
فرزانگيــم را همـه رنجيــدی و رفتی
در پيله ی عشق تو نهان بودم وامروز
پروانگيــم را همـه ترسيــدی و رفتی
« هدیه ی دوست گرامی جناب بیگی - وبلاگ: http://rf20.blogfa.com »
+ نوشته شده در جمعه پانزدهم مهر ۱۳۹۰ ساعت 0:50 توسط دبیر ادبیات فارسی (سعید بیگی)
|