عید فطر مبارک!



عید   رمضان    آمد   و   ماه   رمضان    رفت

صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت!


عید فطر بر شما مبارک باد!

عید فطر مبارک!

عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت

صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت!


     عید سعید فطر، عید بندگی بر شما بندگان خوب و برگزیده خدای بزرگ، مبارک باد! امیدواریم آن چه در طول این ماه پر برکت به دست آورده اید، شما را یک عمر کفایت کند. آمین!

بی تو اینجا همه در حبس ابد تبعیدند!

بی تو اینجا همه در حبس ابد تبعیدند

سالها، هجری و شمسی، همه بیخورشیدند

از همان لحظه که از چشم یقین افتادند

چشمهای نگران آینهی تردیدند

نشد از سایهی خود هم بگریزند دمی

هر چه بیهوده به گرد خودشان چرخیدند

چون به جز سایه ندیدند کسی در پی خود

همه از دیدن تنهایی خود ترسیدند

غرق دریای تو بودند ولی ماهیوار

باز هم نام و نشان تو ز هم پرسیدند

در پی دوست همه جای جهان را گشتند

کس ندیدند در آیینه به خود خندیدند

سیر تقویم جلالی به جمال تو خوش است

فصلها را همه با فاصلهات سنجیدند

تو بیایی همهی ثانیهها، ساعتها

از همین روز، همین لحظه، همین دم عیدند

قیصر امین پور

عید آمد و عید آمد یاری که رمید آمد!

معشوقه به سامان شد تا باد چنین بادا                   کفرش همه ایمان شد تا باد چنین بادا

ملکی که پریشان شد از شومی شیطان شد            باز آن سلیمان شد تا باد چنین بادا

یاری که دلم خستی در بر رخ ما بستی                   غمخواره یاران شد تا باد چنین بادا

هم باده جدا خوردی هم عیش جدا کردی                نک سرده مهمان شد تا باد چنین بادا

زان طلعت شاهانه زان مشعله خانه                       هر گوشه چو میدان شد تا باد چنین بادا

زان خشم دروغینش زان شیوه شیرینش                عالم شکرستان شد تا باد چنین بادا

شب رفت صبوح آمد غم رفت فتوح آمد                    خورشید درخشان شد تا باد چنین بادا

از دولت محزونان وز همت مجنونان                         آن سلسله جنبان شد تا باد چنین بادا

عید آمد و عید آمد یاری که رمید آمد                        عیدانه فراوان شد تا باد چنین بادا

ای مطرب صاحب دل در زیر مکن منزل                     کان زهره به میزان شد تا باد چنین بادا

درویش فریدون شد هم کیسه قارون شد                همکاسه سلطان شد تا باد چنین بادا

آن باد هوا را بین ز افسون لب شیرین                     با نای در افغان شد تا باد چنین بادا

فرعون بدان سختی با آن همه بدبختی                    نک موسی عمران شد تا باد چنین بادا

آن گرگ بدان زشتی با جهل و فرامشتی                 نک یوسف کنعان شد تا باد چنین بادا

شمس الحق تبریزی از بس که درآمیزی                 تبریز خراسان شد تا باد چنین بادا

از اسلم شیطانی شد نفس تو ربانی                      ابلیس مسلمان شد تا باد چنین بادا

آن ماه چو تابان شد کونین گلستان شد                   اشخاص همه جان شد تا باد چنین بادا

بر روح برافزودی تا بود چنین بودی                         فر تو فروزان شد تا باد چنین بادا

قهرش همه رحمت شد زهرش همه شربت شد       ابرش شکرافشان شد تا باد چنین بادا

از کاخ چه رنگستش وز شاخ چه تنگستش              این گاو چو قربان شد تا باد چنین بادا

ارضی چو سمایی شد مقصود سنایی شد              این بود همه آن شد تا باد چنین بادا

خاموش که سرمستم بربست کسی دستم             اندیشه پریشان شد تا باد چنین بادا
                         « مولانا جلال الدین محمد بلخی »

ساقیا !   آمدنِ    عید     مبارک     بادت!

ساقیا !   آمدنِ    عید     مبارک     بادت          وان  مواعید  که  کردی  مَرَواد  از  یادت

در  شگفتم  که در این  مدّت  ایّام  فِراق        بر گرفتی ز حریفان  دل و  دل می دادت

برسان  بندگی  دختر  رَز  گو   به  در آی        که  دَم  و  همّت  ما  کرد  ز  بند   آزادت

شادی مجلسیان در قدم  و  مَقدَم تست        جای غم باد مر آن دل که نخواهد شادت

شکر  ایزد که ز تاراج  خزان  رخنه  نیافت        بوستان سمن و سرو و گل و شمشادت

چشم  بد دور کز  آن  تفرقه ات  باز  آورد        طالع    نامور    و   دولتِ    مادر    زادت

حافظ از دست مده دولتِ این کشتی نوح        ور نه    طوفان    حوادث    ببرد   بنیادت

                                                                                        « حافظ شیرازی »