ماهی تو ،که بربام شکوه ،آمده است
آیینه ، ز دستت ،به ستوه آمده است
خورشید، اگر گرم تماشای، تو نیست
دلگیر مشو ،زپشت کوه، آمده است!
خلیل جوادی
بی تو اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بیخورشیدند
از همان لحظه که از چشم یقین افتادند
چشمهای نگران آینهی تردیدند
نشد از سایهی خود هم بگریزند دمی
هر چه بیهوده به گرد خودشان چرخیدند
چون به جز سایه ندیدند کسی در پی خود
همه از دیدن تنهایی خود ترسیدند
غرق دریای تو بودند ولی ماهیوار
باز هم نام و نشان تو ز هم پرسیدند
در پی دوست همه جای جهان را گشتند
کس ندیدند در آیینه به خود خندیدند
سیر تقویم جلالی به جمال تو خوش است
فصلها را همه با فاصلهات سنجیدند
تو بیایی همهی ثانیهها، ساعتها
از همین روز، همین لحظه، همین دم عیدند
قیصر امین پور
شبنم به آفتاب رسيد از فتادگي بنگر كه از كجا به كجا مي توان شدن !؟
« سراينده: ...؟ »