یاد یاران ...!
به خوبی یاد دارم که سال ها پیش از این، برادر بزرگم یک نوار کاست خریده بود و به خانه آورده بود، که در باره ی چند شخصیت بزرگ سرودها و اشعاری زیبا می خواند که هنوز در خاطر من زنده اند:
- آیت پاک خدایی ای پدر ای طالقانی
بر امت تو رهنمایی ای پدر ای طالقانی ... !
- ای تختی مظلوم با قدرت ظالم
روح تو نترسید از قدرت حاکم ... !
- ای معلم شهید ما دکتر شریعتی
ای صدای پر امید ما دکتر شریعتی ... !
- حب الوطن من الایمان ... ! (سرود به زبان کردی)
- مادرم مادر خوبم شیر تو به من حلاله
من به این راهی که می رم دیگه برگشتن محاله ... !
- ......................... !
آری این رسم روزگار است که بسیاری از عزیزان خود را خیلی زود از یاد می بریم و فراموش می کنیم – گیریم در بخشی از افکار و یا آثار یا مراحل زندگی دچار لغزش شده باشند یا نه - اینانی که در حافظه ی تاریخی ملت ما جایگاهی ویژه دارند و از یاد رفتنی نیستند. باشد که زندگان را در یابیم و قدر شناس شان باشیم و یاد رفتگان را نیز زنده نگاه داریم. خدای بزرگ همگی را بیامرزاد؛ آمین!