محمد و علی و فاطمه، حسین و حسن!

مرا  شفاعتِ  این  پنج   تن   بَسَنده  بُوَد    

که روزِ  حشر  بدین  پنج  تن  رسانم  تن

بهین خلق  و برادرش و  دختر و دو پسر    

محمد و علی و فاطمه، حسین و حسن

                                               « غضائری رازی »

یا رب مرا به سلسله ی انبیا ببخش!

یا رب مرا به سلسله ی انبیا ببخش    

بر شاه اولیا، عَلیِ مُرتضی ببخش

یا رب گناه من بُوَد از کوه ها فُزون    

جُرم مرا به فاطمه، خیر النِّسا ببخش

هر کار کرده ام، همه بد بوده و غلط    

یا رب مرا تو بر حسنِ مجتبی ببخش

یا رب اگر که جود و سَخائی نکرده ام    

ما را تو بر سخاوت اهلِ سَخا ببخش

یا رب مرا به رحمت بی منتها ببخش    

یعنی به ساحتِ حرم کبریا ببخش

یا رب گناه کار و ذلیل و مُحقّرم    

عصیان من به شوکتِ عِزّ و عَلا ببخش

یا رب تو را به جاه و جلالت دَهَم قَسَم    

جرم گذشته عفو کن و ماجرا ببخش

یا رب مرا ببخش به اهل صَلات و صُوم    

یعنی به نور صَفوَتِ اهل صفا ببخش

یا رب تو را به نور جمالت دَهَم قَسَم    

کز ظلمتم رَهان و به نورِ هُدا ببخش

یا رب به نور ظلمت خاصانِ دَرگَهَت    

این بنده را به خَتمِ همه انبیا ببخش

یا رب از این معاصیِ بسیارِ بی شمار    

مُستوجبِ عُقوبتم؛ اما مرا ببخش!              

                                  « مفتون همدانی »