عالم صَدَف است و فاطمه گوهرِ اوست!

عالم صَدَف است و فاطمه گوهرِ اوست     گیتی عَرَض است و این گُهَر جوهرِ اوست
در قدر و شرافتش همین بس که زِ خلق     احمد پدر  است  و مرتضی  شوهرِ اوست                                                                *** 
ای عصمتِ  حق  بنت  رسول،  ادرکنی     ای  ماتِ  جلالِ  تو  عقول ،  ادرکنی
اُمُّ  النُّجَبا  ،   شفیعه ی    روزِ      جزا     یا  حضرتِ  زهرای  بتول ،  ادرکنی
                                                                        « سراینده: ...؟ » 

محمد و علی و فاطمه، حسین و حسن!

مرا  شفاعتِ  این  پنج   تن   بَسَنده  بُوَد    

که روزِ  حشر  بدین  پنج  تن  رسانم  تن

بهین خلق  و برادرش و  دختر و دو پسر    

محمد و علی و فاطمه، حسین و حسن

                                               « غضائری رازی »