پسر جان ! سه اندرز دارم تو را!
پسر جان سه اندرز دارم تو را به جای آر تا زندهای آن سه را
یِکُم پند کان برترین پندهاست پرستـیدنِ بی ریای خدا ست
سِزَد دومین پند گیری به گوش خردمند باش و به دانش بکوش
برون از خرد هیچ کاری مکن که نادانیَت می کَنَد بیخ و بن
چنین گفت فردوسی نامــدار همان پاک دانای دهقان تبار
« توانا بـــود هر که دانا بــود ز دانــش دل پیـر برنا بـود »
پدر سومین پند بـا گریه گفت مده گوهر میهن از چنگ مفت
« چو ایران نباشد تن من مبـاد بدین بوم و بر زنده یک تن مباد »
« آقای مصطفی عباسی »
+ نوشته شده در چهارشنبه یازدهم اسفند ۱۳۸۹ ساعت 5:56 توسط دبیر ادبیات فارسی (سعید بیگی)
|