ما یار نداریم و غم یار نداریم...!؟

ما در دو جهان غیر خدا یار نداریم

                                         جز یاد خدا هیچ دگر کار نداریم

درویش فقیریم و در این گوشه دنیا

                                        با نیک و بد خلق خدا کار نداریم

با جامه‌ی صد پاره و با خرقه‌ی پشمی

                                    بر خاک نشینیم و ز کس عار نداریم

در روى زمین چون دل ما گنج معانیست

                                          دینار چه باشد، غم دینار نداریم

مائیم و گلیم و نمد کهنه و کنجى

                                     بر سر هوس جبه و دستار نداریم

ما مست صبوحیم ز میخانه توحید

                                    حاجت به می و خانه خمار نداریم

ما مست الستیم و به یک جرعه چو منصور

                                        اندیشه‌ی فتوای سر دار نداریم

بشنو زدل زنده‌ی شمس الحق تبریز

                                 از دوست بجز وعده‌ی دیدار نداریم

                                                                    مولانا

می توان رفت به یک چشم پریدن تا مصر!


می توان رفت به یک چشم پریدن تا مصر!

بوی پیراهن اگر قافله سالار شود!

*****


ز حرفِ حق، لب از آن بسته ام، که چون منصور

حدیثِ راست، مرا  دار  می شود؛  چه  کنم

نفس درازی من، نیست صائب  از غفلت

دلم گشاده زگفتار می شود چه کنم؟

«صائب تبریزی»