می توان رفت به یک چشم پریدن تا مصر!

بوی پیراهن اگر قافله سالار شود!

*****


ز حرفِ حق، لب از آن بسته ام، که چون منصور

حدیثِ راست، مرا  دار  می شود؛  چه  کنم

نفس درازی من، نیست صائب  از غفلت

دلم گشاده زگفتار می شود چه کنم؟

«صائب تبریزی»